Hoe selecteer je camera-instellingen voor landschapsfotografie?
Als je je landschapsfotografievaardigheden naar een hoger niveau wilt tillen, dan is het belangrijk om te leren over de camera-instellingen voor landschapsfotografie. Een goede camera-instelling kan het verschil maken tussen een goede en een geweldige foto.
In dit artikel laten we je enkele veelvoorkomende camera-instellingen voor landschapsfotografie zien en leggen we uit hoe je ze kunt gebruiken. We geven ook enkele tips over hoe je je lichtbronnen kunt aanpassen om verschillende soorten effecten te creëren.
Camera-instellingen voor landschapsfotografie voor perfecte belichting
De ideale belichting komt voort uit een combinatie van factoren: de lichtmeter van de camera, de instellingen die je kiest en jouw persoonlijke visie. Er bestaat niet zoiets als een “juiste belichting”. Wat juist is, is wat JIJ wilt, niet wat iemand anders wil. Je zult veel artikelen vinden die in detail beschrijven hoe je een landschapsfoto “correct” moet belichten. Ze kunnen je vertellen hoe je histogram (zie hieronder) eruit moet zien, of wat goed is voor RAW vs. JPEG. Maar ik noem dat onzin. Het geheim van een goede belichting voor landschapsfotografie is weten hoe je kunt bereiken wat je voor ogen hebt.
Lichtmetermodi voor landschapsfotografie
Stel je even voor dat je naar een landschap kijkt. Elk willekeurig landschap is prima, maar stel het je gedetailleerd voor. De zonnestralen, de schaduwen, de heldere reflecties op het water, de zon zelf, de donkere bergen. Beeld je alle verschillende gebieden van licht en donker in die een afbeelding boeiend maken.
Hoewel deze landschappen prachtig zijn voor het oog, vormen ze een nachtmerrie voor je camera. De lichtmeter moet naar al die lichten en donkere gebieden kijken en beslissen welke belichting nodig is om het vast te leggen. Dat is geen gemakkelijke taak, en de camera heeft jouw hulp nodig om die beslissing te nemen.
De meeste fabrikanten maken gebruik van drie primaire meetmodi. Hieronder vind je hoe ze werken.
Evaluatieve meting
Bij Evaluatieve Meting zal je camera de belichting bepalen op basis van wat er in het hele kader gebeurt. Deze meetmodus neemt het volledige landschap zoals gezien door de zoeker en bepaalt een gemiddelde belichting voor de scène. Het lijkt een geweldige manier om landschapsfotografie aan te pakken, maar het heeft ook nadelen.
Evaluatieve meting werkt prima voor een landschap met relatief weinig contrast, zoals een bos op een bewolkte dag. Het maakt gebruik van het algehele gemiddelde en helpt je om de gewenste belichting te krijgen.
Stel je nu een landschap voor met een zeer heldere lucht en schaduwrijke, donkere bergen ervoor. Een gemiddelde van die scène, half lucht, half land, kan resulteren in een afbeelding waarin noch de bergen noch de lucht correct belicht zijn.



Meestal zal het belangrijke deel van onze afbeeldingen ergens in het centrale deel van het kader vallen. Het kan iets naar de zijkant zijn, maar je onderwerp zal waarschijnlijk niet helemaal aan de rand staan. Dit maakt meting met gecentreerde nadruk een nuttige tool.
Spotmeting

Spotmeting kan worden beschouwd als de sluipschutter onder de meetmodi. Spotmeting voor landschapsfotografie is een precisiegereedschap: je selecteert de helderheid van een heel klein deel van je kader.
De meeste camera’s meten af van het autofocuspunt. Je camera zal de juiste belichting selecteren voor dat punt en de rest van de compositie negeren. Als je ervoor wilt zorgen dat je belichting goed is voor je onderwerp en je je niet druk maakt over de rest van de afbeelding, dan is dit de perfecte meetmodus.
Bij de bovenstaande scène met veel contrast gebruikte ik Spotmeting om het heldere deel van de lucht te selecteren. Dit zorgde ervoor dat de voorgrond zwart werd. Ik offerde voorgronddetails op om kleur en textuur in de lucht te behouden, en Spotmeting maakte het gemakkelijk om dat te doen. Ik gebruik bijna altijd Spotmeting. Ik gebruik het om mijn onderwerp te meten, of een neutraal helderheidspunt in de buurt. Net als bij een geweerschot kan je soms missen, maar als het werkt, werkt het met precisie.
De Histogram
Het histogram kan wellicht de belangrijkste tool zijn om de belichting te beoordelen. Het is een grafiek die de verdeling van helderheid over de afbeelding laat zien. Als de grafiek naar rechts wordt geduwd, is de afbeelding helder; naar links en het is donker. Wanneer de grafiek aan één kant wordt afgekapt, zijn delen van de foto volledig (onherstelbaar) wit of pikzwart geworden.

Een snelle opmerking over camerasensoren. Sensoren kunnen de meeste gegevens vastleggen aan de rechterkant (heldere kant) van het histogram. Als je “overbelicht naar rechts” zodat de verdeling van licht voornamelijk helder is, zal je RAW-afbeelding meer gegevens en details vasthouden dan wanneer je onderbelicht. Als je je afbeeldingen na de opname bewerkt, maakt “overbelichten naar rechts” het ook mogelijk om helderheid aan te passen zonder ongewenst ruis te introduceren.

Ik gebruik de histogram bijna altijd. Bij het fotograferen met mijn spiegelloze camera’s stel ik mijn camera in om een live weergave van de histogram te tonen. Zo kan ik de belichting direct aanpassen. Bij mijn DSLR bekijk ik de histogram na elke serie foto’s. Als ik iets moet aanpassen, kan ik dat doen voordat ik doorga naar de volgende compositie.

Belichtingscompensatie
Een laatste hulpmiddel tot onze beschikking is geen strikte instelling, maar toch handig. Dat is de Belichtingscompensatie. Elke DSLR- en spiegelloze camera is uitgerust met de mogelijkheid om uw belichting snel te verhogen of verlagen met een draai aan de knop of druk op een knop. Dit is ontzettend handig, en ik kan niet genoeg benadrukken hoe belangrijk het is om te leren hoe u dit hulpmiddel kunt gebruiken. Tijdens het maken van foto’s, als u merkt dat uw foto te donker of te helder is, kunt u Belichtingscompensatie gebruiken om snel licht toe te voegen of te verwijderen. Of u uw sluitertijd of diafragma aanpast om dit te doen, hangt af van de instelling die u gebruikt. In bijvoorbeeld diafragmavoorkeuzestand zal uw sluitertijd aanpassen en blijft uw diafragma-instelling intact. Net als het histogram gebruik ik Belichtingscompensatie constant, waarbij ik de helderheid op en neer verschuif totdat ik precies vind wat ik zoek. Leer het op uw camera en gebruik het. U zult er dol op zijn.
Conclusie
Er zijn veel tools tot je beschikking als het gaat om belichtingstechnieken voor landschapsfotografie. Je kunt gebruik maken van meetmodi, opnamemodi, DSLR-instellingen en het histogram. Ze hebben allemaal een rol te spelen in je creatieproces. Ongetwijfeld zul je sommige tools nuttiger vinden dan andere.
Het belangrijke is om te leren hoe ze werken, zodat je ze kunt vergeten. Net als al je andere camerainstellingen zouden ze instinctief moeten zijn, zodat je er niet over hoeft na te denken wanneer je foto’s maakt.
Aan het begin van dit artikel heb ik gezegd dat landschapsfotografie gaat over interpretatie. Om de scène op de manier te interpreteren die je wilt, moet je je camera kennen. Het krijgen van die perfecte belichting die je wilt, staat daarbij samen met compositie als de twee belangrijkste vaardigheden in het arsenaal van de fotograaf.
Als je deze twee dingen niet goed kunt krijgen, maakt het niet uit welke apparatuur je in je tas hebt. Leer ze, probeer ze uit en zie hoe je foto’s verbeteren.